تخییر ظاهری

[ویکی فقه] تخییر ظاهری به آزادی انتخاب یکی از دو یا چند حکم ظاهری ، بعد از جهل یا شک در حکم واقعی اطلاق می شود.
تخییر ظاهری، مقابل تخییر واقعی و به معنای تخییر بین دو یا چند حکم ظاهری است، مانند: تخییر مکلف در اخذ به یکی از دو خبر متعارض.
توضیح
اگر به فرض، دو خبر وجود داشته باشد که یکی می گوید نماز جمعه واجب و دیگری می گوید حرام است، در این جا، مکلف در انتخاب یکی از این دو خبر آزاد است؛ اگر خبر اول را انتخاب کرد، وجوب نماز جمعه در حق او ثابت می گردد و او ملزم به انجام آن خواهد بود و اگر خبر دوم را انتخاب کرد، حرمت نماز جمعه برای او ثابت می شود و ملزم به ترک آن است. این گونه تخییر را «تخییر ظاهری» می گویند، زیرا مکلف در اخذ یکی از دو حجت آزاد است و چون حجیت، یک حکم ظاهری می باشد، پس تخییر در آن هم تخییر ظاهری نام دارد.نظر مشهور در اخبار متعارض آن است که تخییر در آن، تخییر ظاهری است؛ در مقابل تخییر واقعی، که در نتیجه آن، امری بر انسان مباح می شود، مانند آن که شخص بین آشامیدن آب و ترک آن مخیر باشد.