دولت های شیعی در غیبت کبری

[ویکی فقه] فساد و بیدادگری بنی عباس و نهضت های پی در پی علویان، ارکان حکومت عباسیان را سست نموده و زمینه را برای ظهور دولت های انقلابی و شیعی آماده کرد و برای شیعه آزادی تبلیغ مذهب را به همراه داشت. در این زمان نهضت های شیعی در نقاط مختلف جهان اسلام تشکیل شد.
در قرن چهارم، شیعیان بسیاری در سراسر دنیای اسلام زندگی می کردند. در مدت ۵ قرن (از قرن پنجم تا قرن نهم هجری قمری) شیعه به گسترش خود ادامه داده و دولت هایی شیعی نیز بر سر کار آمد. در این مدت اتفاقاتی نیز روی داد که مهم ترین آنها عبارتند از:۱. «اسماعلیان» در اواخر قرن پنجم در ایران در حال استقلال کامل می زیستند. ۲. سادات مرعشی در «مازندران» و «قزوین» از نیمه قرن هشتم تا پس از قرن نهم سلطنت کردند. ۳. نفوذ علامه حلی و فرزندش در دربار «سلطان محمد خدابنده» باعث تشیع او و ترویج و رشد آن مذهب حق شد. ۴. «آق قویونلوها» در «تبریز» حکومت کرده و قلمرو آنان تا «فارس» و «کرمان» هم کشیده شد. ۵. شهید اول (محمد بن مکی عاملی)، صاحب «لمعه» که یکی از نوابغ علمی شیعه بود، در سال (۷۸۶) در دمشق به جرم «تشیّع» به شهادت رسید.به طور کلی، شیعه در این ۵ قرن، از لحاظ رشد جمعیت در افزایش و از لحاظ قدرت و آزادی مذهبی تابع حکومت و قدرت سلاطین وقت بود. در این برهه در هیچ یک از مناطق اسلامی، شیعه، مذهب رسمی اعلام نشد.
رشد مذهب شیعه
در آغاز قرن دهم هجری قمری، شاه اسماعیل صفوی که شیعه مذهب بود، قیام خود را از «اردبیل» شروع کرد و ایران را به شکل یک کشور واحد در آورد. او مذهب شیعه را در قلمرو حکومت خود رسمیت بخشید.هم اکنون در جهان بیشتر از ۱۰۰ میلیون شیعه وجود دارد. بر اساس آماری که در سال (۱۳۴۶ هـ. ش) علامه طباطبائی اعلام کرده است، در آن تاریخ جمعیت شیعه جهان حدود ۱۰۰ میلیون نفر بوده است. طبیعی است که در مدت ۳۱ سال اخیر این تعداد، رشد روز افزون و چشمگیری داشته است.در طلیعه قرن پانزدهم هجری و پس از مبارزه طولانی با استبداد داخلی و استعمار فرهنگی، سیاسی و اقتصادی خارجی، یک حکومت اسلامی تمام عیار بر اساس نظریه مترقی «ولایت فقیه» جامع الشرایط ـ با تدارک کلیه نقاط ضعف انقلاب های گذشته در مبارزه بی امان با استبداد و استعمار ـ در ایران شیعه نشین به وجود آمد و آثار و برکات معنوی و مادی این انقلاب به شرق و غرب جهان اسلام گسترش پیدا کرد و چون خاری در چشم دشمنان اسلام، از تمام نهضت های اسلامی در جهان حمایت نموده و مایه امیدواری و عاملی بزرگ در پیروزی این نهضت ها به شمار می رود. این نهضت، جهان را به عصری جدید وارد نموده و تمام ابر قدرت ها نیز برای مبارزه با مذهب شیعه اثنی عشری بسیج شده اند، در حالی که مبانی و نظرات شیعه به سرعت در تمام جهان اسلام و در شرق و غرب جهان رو به گسترش می باشد.
نهضت های شیعی
نهضت های شیعی از همان آغاز انحراف در سطح زمامداری و رهبری اسلامی، پس از وفات پیامبر (صلّی الله علیه و آله)، تلاش انقلابی خود را آغاز نموده و با حرکتی بی امان در مرکز جهان اسلام و سایر مراکز کلیدی و در سراسر دوران ائمه (علیهم السّلام) و با راهنمائی آن بزرگوارران، پرچم مبارزه را بر علیه طاغوت و طاغوتیان برداشته و یک سلسله متصل و پیوسته از نهضت ها را تا دوران غیبت کبری و تا عصر حاضر با گذشتن از فراز و نشیب های گوناگون به راه خود ادامه داده و گاهی این نهضت ها شکست خورده و گاهی نیز به ثمر نشسته و دولت های انقلابی در گوشه و کنار جهان اسلام و گاهی نیز در مراکز مهم و حیاتی جهان اسلام به وجود آورده در این شش قرن اخیر، شیعه همواره در مرکز تشیع و در «ایران» اسلامی از قدرت مذهبی و سیاسی خوبی برخوردار بوده و پیام خود را به جهانیان ابلاغ نموده است.بسیاری از نهضت های شیعی در «عراق» (در قرن های اول و دوم هجری، قیام های: توابین، مختار، زید بن علی فرزند امام سجاد، ابراهیم بن عبدالله بن حسن، عیسی فرزند زید بن علی و محمد بن ابراهیم حسنی، در مناطق مختلف عراق بوده است.) و «حجاز» (قیام سرور آزادگان، حسین بن علی (علیه السّلام) و قیام اهل مدینه پس از شهادت امام حسین (علیه السّلام) و قیام محمد بن عبدالله بن حسن و قیام حسین بن علی «صاحب فخ» در حجاز بوده است، قیام یحیی، فرزند زید بن علی نیز در گرگان و قیام محمد بن قاسم در خراسان بوده است.) بوده و در برابر قدرت خلفا نیز دولت هائی در شرق و غرب مرکز خلافت به پا داشته و هیچ گاه سنگر مبارزه را رها ننموده و همواره شعار عدالت و امامت را به عنوان اصلی ترین پیام وحی به دوش کشیده است و تا تحقق نهایی این دو اصل، مبارزه با تمام قدرت های ظالم را بر خود واجب دیده، و بخشی اجتناب ناپذیر از ایمان می داند.
پیشتازی شیعیان
...