جهان اخرت

[ویکی فقه] جهان آخرت. با فرارسیدن قیامت، که زندگی دنیا به پایان می رسد بشر در جهانی دیگر که به جهان آخرت مشهور می باشد نوع دیگری از زندگی را تجربه می کند که در آن پایان و مرگ امکان ندارد.
جهانی است که انسان پس از مرگ به آن وارد می‏شود و در آنجا جاودانه می‏ماند و برای آنچه در دنیا کرده است، پاداش و کیفر می‏بیند.

مصادیق آیات آخرت
قرآن کریم صد و چهار بار از این کلمه، بی قید و اضافه و ده بار همراه کلمه «دار» و «نشأه» و پنج بار با کلمه «اولی» و هشتاد بار در برابر دنیا و... یاد کرده است.

خصوصیات چهان آخرت
در جهان آخرت، از نظام اجتماعی و تعاون و مدنیت، آن سان که در دنیا وجود دارد، خبری نیست. در آن جهان، هر انسانی به نتیجه‏ اندیشه و گفتار و کردار خویش می‏رسد و با آنچه در دنیا کرده است، قرین می‏گردد.
حقیقت ناب تنها در آخرت بر انسان آشکار می‏گردد و از این رو، شک و تردید در آنجا برای کسی پیش نمی‏آید و اختلاف نظری میان انسان‏ها رخ نمی‏دهد.
در آن سرا، انسان درمی‏یابد که مؤثّر راستین در وقایع جهان، تنها خدا بوده و دیگر علل و اسباب تأثیر مستقل نداشته‏اند. آنچه در آخرت به آدمی می‏رسد، یا نعمت است و یا نقمت.

جاوداگی آخرت
...