جوار

[ویکی فقه] جِوار، رسم عرب در عصر جاهلی که براساس آن فرد یا قبیله ضعیف در پناه فرد یا قبیله قوی قرار می گرفت و در اسلام نیز با تغییراتی تأیید شد.
جوار در لغت به معنای پناهندگی و حمایت ، مُجار یا مستجیر پناهنده و مُجیر پناه دهنده است .واژه جار از اضداد و به دو معناست : پناه دهنده و پناه جوینده .
کاربرد
با توجه به کاربرد این واژه در زبان عربی کهن و در سنگ نبشته رأس شَمرَه و پیوند آن با واژگان مشابه در زبانهای سامی ، معلوم می شود که جوار از سنّتهای اقوام سامی بوده است .جوار در دوره جاهلیت .در نظام قبیله ای و زندگی بیابانی جزیره العرب ، که امنیت و قدرت مرکزی وجود نداشت ، جوار رسمی مهم و ارزشی اجتماعی برای برقراری امنیت به شمار می رفت و همچون جنگاوری و غارتگری ، خصلتی ستوده و از افتخارات محسوب می شد، زیرا پناه دادن به افراد ضعیف ، نشانه نیرومندی و جوانمردی و بزرگواری بود و برخی اشراف عرب بدین فضیلت شهره بودند ازاین رو، همواره در ادبیات عرب به نیکی کردن به پناهنده و رعایت حقوق وی و حمایت از او سفارش ، و واگذاشتن وی نکوهش شده است.
راه جوار
نُعمان بن مُنذر ، آخرین شاه لَخمی حیره ، در خطبه ای ضمن یاد کردن از فضائل عرب ، گفته که اگر کسی از آنان آگاه شود که پناهنده شان کشته شده است ، آرام نمی گیرد مگر که قبیله جنایتکار را از بین ببرد یا قبیله خود را فدا کند. در واقع ، جانبازی در راه جوار بالاترین درجه وفا به پیمان و مرگِ افتخارآمیز بود. گاه فرد عرب به کسانی از قبیله دشمن پناه می داد، به گونه ای که این کار، از فرط بزرگواری ، مَثَل می شد. گاه اعراب به حیوانات نیز پناه می دادند، چنان که مُدلج بن سوید طائی ملخهایی را که به خیمه او پناه برده بودند از دست شکارچیان رهانید و از همین جا مَثَل « احمی «من مجیرالجَراد» (حمایت کننده تر از پناه دهنده ملخ ها) پدید آمد.
زشت ترین عیب
...

جوار یک منطقهٔ مسکونی در لبنان است که در استان جبل لبنان واقع شده است. [ ۱] جوار ۰٫۹۶ کیلومتر مربع مساحت و ۸۷۹ نفر جمعیت دارد و ۹۲۵ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.