[ویکی فقه] حکومت واحد جهانی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در حقیقت، پاسخی است به نگرانی بشر از آینده ی خود. شیعیان، آینده ی روشنی را برای زندگی انسان پیش بینی می کنند و امید به زندگی در قالب انتظار فرج به زندگی شیعیان، معنا و گرمی می بخشد.آیا جهانی شدن، همان حکومت جهانی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است یا غیر آن؟ جهانی شدن با آن حکومت عدل جهانی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چه وجه اشتراک و چه امتیازاتی دارد؟ در این مقاله به این سولات پاسخ و اصول و مبانی هر یک را بیان کند.
درباره آینده ی بشر، دیدگاه های مختلف وجود دارد، برخی می گویند: فساد و شر و بدبختی، لازمه جدا نشدنی حیات بشری است و به خاطر پیشرفت سریع و حیرت آور فن آوری و صنعت و انباشت سلاح های مخرب و ویران کننده و سلاح های کشتار جمعی، بشر به مرحله ای رسیده که گور خود را با دست خود کنده و با نابودی کامل، بیش از یک گام فاصله ندارد. بنابراین، آینده ی بشر، بسیار تاریک و خطرناک است، گروهی دیگر آینده بشر را روشن می ببیند.
← حکومت عادل جهانی آرزوی دیرینه
(برای آگاهی بیشتر از جهانی شدن و جهانی سازی، به این کتاب ها مراجعه کنید: دام جهانی شدن، پدیده ی جهانی شدن، جهانی شدن و تحولات استراتژیک، جهانی شدن فرهنگ و سیاست، جهانی شدن، کشورهای در حال توسعه و سازمان جهانی تجارت گات، جامعه شناسی سیاسی معاصر )جهانی شدن، یعنی ره سپردن تمامی جوامع به سوی جهانی وحدت یافته که در آن، همه چیز در سطح جهانی مطرح و نگریسته می شود. در حقیقت، جهانی شدن، به معنای آزادی مطلق کسب و کار، برداشته شدن تمامی موانع از سر راه، جریان یافتن سهل و ساده ی سرمایه و نفوذ آن در تمامی عرصه ها، حرکت روان اطلاعات و امور مالیه و خدمات، تداخل فرهنگ ها آن هم به سوی یک سان شدگی و یکدستی است. البته، تمامی این امور، در مقیاسی جهانی رخ می دهد و هدف نیز دست یابی به بازار واحد جهانی، فارغ از موانع امور تولید و سرمایه گذاری و خدمات و اشتغال خواهد بود.برخی، پا را فراتر گذاشته اند، از حکومت واحد جهانی و پول واحد در سراسر جهان یاد می کنند. به نظر گروهی دیگر، جهانی شدن، در حقیقت، فراتر از پدیده ی کلاسیک دولت - ملت است. به این معنا که با توجه به رخدادهای عظیم ارتباطی ورود بازیگران جدید به عرصه ی بین المللی، نفش دولت - ملت تا حدود زیادی کم رنگ شده است. در این معنای از جهانی شدن، دولت ها، دیگر تصمیم گیرندگان اصلی در رویدادها نیستند و قدرت، در سیاست جهانی، از دولت ه ای محصور در مرزها به دولت هایی منتقل می شود که قادر به تکاپو در جهان اند.گروهی نیز جهانی شدن را به عنوان گسترش روند رو به توسعه ی تجارت جهانی دانسته اند که اکنون بازیگرانی از جنوب نیز به آن پیوسته اند.کاربرد اصطلاح جهانی شدن به دو کتابی بر می گردد که در سال هزار و نهصد و هفتاد میلادی انتشار یافت. کتاب نخست جنگ و صلح در دهکده ی جهانی تالیف مارشال مک لوهان و کتاب دوم، نوشته برژینسکی، مسئول سابق شورای امنیت ملی آمریکا در دوران ریاست جمهوری ریگان بود.مباحث کتاب نخست، بر نقش پیشرفت وسائل ارتباطی در تبدیل دنیا به دهکده ی واحد جهانی متمرکز بود. در حال که بحث اصلی کتاب دوم، درباره ی نقشی بود که آمریکا می بایست برای رهبری جهان و ارائه ی نمونه ی جامع مدرنسیم به عهده می گرفت. در عمل، بیش تر توافق های سیاسی و اقتصادی که پس از دو جنگ جهانی خسارت بار، بین مجموع کشورهای جهان انجام گرفته و به نوعی، زمینه ساز هم زیستی و همکاری بین المللی شده است، طلایه دار تحولی بوده که جهانی شدن نامیده می شود.این پدیده، روندی از دگرگونی را به نمایش می گذارد که از مرزهای سیاست و اقتصاد فراتر می رود و دانش، فرهنگ و شیوه ی زندگی را نیز در بر می گیرد. از این جهت، جهانی شدن، چند بعدی است و قابل تسری به مشکل های گوناگون عمل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، حقوقی، فرهنگی، نظامی، فن آوری، محیط زیست، ... است.
← ویژگی های جهانی شدن
حکومت واحد جهانی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در حقیقت، پاسخی است به نگرانی بشر از آینده ی خود. شیعیان، آینده ی روشنی را برای زندگی انسان پیش بینی می کنند و امید به زندگی در قالب انتظار فرج به زندگی شیعیان، معنا و گرمی می بخشد.یک شیعه، هیچ گاه از آینده ی خود نگران نیست، چنان که اکثر متدینان به ادیان نیز نگران نیستند و آینده ی بشر را تحت لوای مصلح کل، روشن می بینند، ولی آموزه های شیعی این امتیاز را دارد که از روشنی و وضوح فراوان برخوردار است.با دقت در دعوت و آموزه های اسلام، معلوم می گردد که هدف اش متحد کردن ملت ها و برداشتن دیوار امتیازات و اعتبارات لغو و بی اثر و برقرار کردن کلمه ی واحد و همکاری و ارتباطی است که ریشه و پایه آن، کلمه توحید و ایمان و عقیده به آن است.اسلام می خواهد تمام اختلافات و جدایی ها را که به نام های گوناگون پدید آمده، با عقیده ی توحید از میان بردارد. اختلافات نژادی، طبقاتی، ملی، وطنی، جغرافیایی، مسلکی، حزبی، زبانی، همه باید از میان برود و سبب امتیاز و افتخار نباشد، حتی باید اختلافات دینی هم، کنار گذاشته شود و همه باید تسلیم فرمان خدا باشند: «قل تعالوا الی کلمه سواء بیننا وبنیکم...» اسلام، برای بشر، رسیدن به چنین روزی را پیش بینی کرده و در حدودی که وظیفه ی تشریع است، مقدمات آن را نیز فراهم ساخته و عملی شدن آن را موکول به آماده شدن زمینه ی کامل آن کرده است.همان طور که در مطلب پیشین (جهانی شدن) اشاره شد، جریان اوضاع جهانی و پیشرفت ه ایی که نصیب بشر در امور مادی و صناعی شده است و روابط نزدیکی که به واسطه ی وسائل ارتباط کنونی با هم پیدا کرده اند، همه را به یک اتحاد واقعی و همکاری صمیمانه ی روحانی و برادری حقیقی بیش تر محتاج کرده است. هر چه جلوتر برویم، این احتیاج را بیش تر احساس می کنیم؛ یعنی، آن دهکده ی جهانی که دانشمندان غربی در قرن بیستم احتمال آن را داده اند، اسلام، در هزار و چهارصد سال قبل، با تاکید فراوان و قطعیت و حیمیت، آن را خبر داده و حتی کیفیت وقوع آن و نحوه ی حکومت در آن دهکده ی جهانی و رهبری آن نظام را به طور وضوح و آشکارا، معین کرده است و خبر داده که دین حاکم در آن حکومت جهانی، اسلام، و پیروزی از آن مستضعفان و صالحان و غلبه ی ایمان بر کفر است و حاکم آن حکومت، شخصی از تبار ابراهیم و محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و فرزند زهرا و علی (سلام الله علیهم) است و نام او، محمد و کنیه او ابوالقاسم و لقب او، قائم است.اینک به برخی از آیات و روایات این موضوع و این که روزی خواهد آمد که دین غالب در روی کره ی زمین، دین اسلام است » و پیروزی از آن مستضعفان است و صالحان وارث زمین اند و در همه ی جای کره زمین، عدل حاکم خواهد شد و این که همه دین ها در عصر ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خواهد بود، اشاره می کنیم و تفصیل آن را به کتب مفصل وا می گذاریم.«ولقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون؛ در زبور داوود نوشته ایم که صالحان از بندگان من، وارث زمین خواهند شد.در تفسیر مجمع البیان طبرسی، ذیل این آیه، از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که آن حضرت فرمود: «وهم اصحاب المهدی فی آخرالزمان؛ آنان، همان یاران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در آخرالزمان اند».«وعد الله الذین آمنو فیکم وعملو الصالحات لیستخلفنهم فی الارض کما استخلف الذین من قبلهم ولیمکنن لهم دینهم الذی ارتضی لهم ولیبدلنهم من بعد خوفهم امنا...» در این آیه ی شریف، سه وعده صریح به مؤمنان وارسته و دارای عمل صالح داده شد است:۱ - استخلاف در زمین؛ یعنی، حکومت، در کل کره ی زمین. به عنوان نمایندگی خدا که حکومت حق و عدالت است.۲ - تمکین دین؛ یعنی، نفوذ معنوی و حکومت قوانین الهی بر تمام پهنه ی زمین.۳ - تبدیل خوف به امنیت؛ یعنی، برطرف شدن تمام عوامل ترس و ناامنی و جایگزاین شدن امنیت کامل و آرامش در همه ی روی زمین.در تفسیر مجمع البیان ذیل این آیه از امام زین العابدین (علیه السلام) نقل شده کره فرمود: «هم والله! شیعتنا اهل البیت یفعل الله ذالک بهم علی یدی رجل منا وهو مهدی هذه الامه؛ این گروه به خدا قسم! همان پیروان ما هستند که خداوند به وسیله ی مردی از خاندان ما، این موضوع را تحقق می بخشد و او، مهدی این امت است.»«هو الذی ارسل رسوله بالهدی ودین الحق لیظهره علی الدین کله ولو کره المشرکون؛ خداوند، رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا دین حق او، بر همه ادیان، غالب آید. هر چند مشرکان به این کار راضی نباشند.»در روایت آمده که علی (علیه السلام) هنگام تلاوت این آیه از یاران خود پرسید: «آیا این پیروزی حاصل شده است؟ گفتند: آریفرمود: «کلا! فو الذی نفسی بیده! حتی لایبقی قریه الا وز ینادی بشهاده ان لا اله الا الله بکره وعشیتا؛ نه! سوگند به کسی که جانم به دست او است! این پیروزی، آشکار نمی شود مگر زمانی که هیچ آبادی روی زمین باقی نماند، مگر آن که صبح و شما بانگ لا اله الا الله از آن به گوش رسد».امام باقر (علیه السلام) فرمود: «ان ذالک یکون عند خرو اقر بمحمد؛ این پیروزی به هنگام قیام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) خواهد بود؛ آن چنانکه هیچ کس در جهانی باقی نمی ماند مگر آن که اقرار به رسالت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، خواهد کرد.»از این آیات و روایات به روشنی استفاده می شود که:۱ - سرانجام، صالحان اند که وارث کل زمین اند، نه شرق یا غرب، جنوب یا شمال آن.۲ - افراد شایسته. جانشین پیشینیان در کل کره ی زمین اند و قدرت شان در همه جای عالم ظاهری شود.۳ - دین اسلام غالب بر همه ی ادیان، در جای جای کره ی زمین حاکم خواهد شد.۴ - همه این ها در عصر ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) واقع خواهد شد.نتیجه این که حکومت مهدی (علیه السلام) حکومتی جهانی خواهد بود و این حکومت واحد جهانی، جزء وعده های الهی است که تخلف ندارد؛ زیرا، ان الله لا یخلف المیعاد. بنابراین، اعتقاد به تشکیل حکومت واحد جهانی، نشئت گرفته از قرآن کریم و روایات اهل بیت (علیهم السلام) است که خداوند وعده تحقق آن بر اداره و تخلفی نخواهد داشت.
مقایسه و تمایز
...
درباره آینده ی بشر، دیدگاه های مختلف وجود دارد، برخی می گویند: فساد و شر و بدبختی، لازمه جدا نشدنی حیات بشری است و به خاطر پیشرفت سریع و حیرت آور فن آوری و صنعت و انباشت سلاح های مخرب و ویران کننده و سلاح های کشتار جمعی، بشر به مرحله ای رسیده که گور خود را با دست خود کنده و با نابودی کامل، بیش از یک گام فاصله ندارد. بنابراین، آینده ی بشر، بسیار تاریک و خطرناک است، گروهی دیگر آینده بشر را روشن می ببیند.
← حکومت عادل جهانی آرزوی دیرینه
(برای آگاهی بیشتر از جهانی شدن و جهانی سازی، به این کتاب ها مراجعه کنید: دام جهانی شدن، پدیده ی جهانی شدن، جهانی شدن و تحولات استراتژیک، جهانی شدن فرهنگ و سیاست، جهانی شدن، کشورهای در حال توسعه و سازمان جهانی تجارت گات، جامعه شناسی سیاسی معاصر )جهانی شدن، یعنی ره سپردن تمامی جوامع به سوی جهانی وحدت یافته که در آن، همه چیز در سطح جهانی مطرح و نگریسته می شود. در حقیقت، جهانی شدن، به معنای آزادی مطلق کسب و کار، برداشته شدن تمامی موانع از سر راه، جریان یافتن سهل و ساده ی سرمایه و نفوذ آن در تمامی عرصه ها، حرکت روان اطلاعات و امور مالیه و خدمات، تداخل فرهنگ ها آن هم به سوی یک سان شدگی و یکدستی است. البته، تمامی این امور، در مقیاسی جهانی رخ می دهد و هدف نیز دست یابی به بازار واحد جهانی، فارغ از موانع امور تولید و سرمایه گذاری و خدمات و اشتغال خواهد بود.برخی، پا را فراتر گذاشته اند، از حکومت واحد جهانی و پول واحد در سراسر جهان یاد می کنند. به نظر گروهی دیگر، جهانی شدن، در حقیقت، فراتر از پدیده ی کلاسیک دولت - ملت است. به این معنا که با توجه به رخدادهای عظیم ارتباطی ورود بازیگران جدید به عرصه ی بین المللی، نفش دولت - ملت تا حدود زیادی کم رنگ شده است. در این معنای از جهانی شدن، دولت ها، دیگر تصمیم گیرندگان اصلی در رویدادها نیستند و قدرت، در سیاست جهانی، از دولت ه ای محصور در مرزها به دولت هایی منتقل می شود که قادر به تکاپو در جهان اند.گروهی نیز جهانی شدن را به عنوان گسترش روند رو به توسعه ی تجارت جهانی دانسته اند که اکنون بازیگرانی از جنوب نیز به آن پیوسته اند.کاربرد اصطلاح جهانی شدن به دو کتابی بر می گردد که در سال هزار و نهصد و هفتاد میلادی انتشار یافت. کتاب نخست جنگ و صلح در دهکده ی جهانی تالیف مارشال مک لوهان و کتاب دوم، نوشته برژینسکی، مسئول سابق شورای امنیت ملی آمریکا در دوران ریاست جمهوری ریگان بود.مباحث کتاب نخست، بر نقش پیشرفت وسائل ارتباطی در تبدیل دنیا به دهکده ی واحد جهانی متمرکز بود. در حال که بحث اصلی کتاب دوم، درباره ی نقشی بود که آمریکا می بایست برای رهبری جهان و ارائه ی نمونه ی جامع مدرنسیم به عهده می گرفت. در عمل، بیش تر توافق های سیاسی و اقتصادی که پس از دو جنگ جهانی خسارت بار، بین مجموع کشورهای جهان انجام گرفته و به نوعی، زمینه ساز هم زیستی و همکاری بین المللی شده است، طلایه دار تحولی بوده که جهانی شدن نامیده می شود.این پدیده، روندی از دگرگونی را به نمایش می گذارد که از مرزهای سیاست و اقتصاد فراتر می رود و دانش، فرهنگ و شیوه ی زندگی را نیز در بر می گیرد. از این جهت، جهانی شدن، چند بعدی است و قابل تسری به مشکل های گوناگون عمل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، حقوقی، فرهنگی، نظامی، فن آوری، محیط زیست، ... است.
← ویژگی های جهانی شدن
حکومت واحد جهانی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در حقیقت، پاسخی است به نگرانی بشر از آینده ی خود. شیعیان، آینده ی روشنی را برای زندگی انسان پیش بینی می کنند و امید به زندگی در قالب انتظار فرج به زندگی شیعیان، معنا و گرمی می بخشد.یک شیعه، هیچ گاه از آینده ی خود نگران نیست، چنان که اکثر متدینان به ادیان نیز نگران نیستند و آینده ی بشر را تحت لوای مصلح کل، روشن می بینند، ولی آموزه های شیعی این امتیاز را دارد که از روشنی و وضوح فراوان برخوردار است.با دقت در دعوت و آموزه های اسلام، معلوم می گردد که هدف اش متحد کردن ملت ها و برداشتن دیوار امتیازات و اعتبارات لغو و بی اثر و برقرار کردن کلمه ی واحد و همکاری و ارتباطی است که ریشه و پایه آن، کلمه توحید و ایمان و عقیده به آن است.اسلام می خواهد تمام اختلافات و جدایی ها را که به نام های گوناگون پدید آمده، با عقیده ی توحید از میان بردارد. اختلافات نژادی، طبقاتی، ملی، وطنی، جغرافیایی، مسلکی، حزبی، زبانی، همه باید از میان برود و سبب امتیاز و افتخار نباشد، حتی باید اختلافات دینی هم، کنار گذاشته شود و همه باید تسلیم فرمان خدا باشند: «قل تعالوا الی کلمه سواء بیننا وبنیکم...» اسلام، برای بشر، رسیدن به چنین روزی را پیش بینی کرده و در حدودی که وظیفه ی تشریع است، مقدمات آن را نیز فراهم ساخته و عملی شدن آن را موکول به آماده شدن زمینه ی کامل آن کرده است.همان طور که در مطلب پیشین (جهانی شدن) اشاره شد، جریان اوضاع جهانی و پیشرفت ه ایی که نصیب بشر در امور مادی و صناعی شده است و روابط نزدیکی که به واسطه ی وسائل ارتباط کنونی با هم پیدا کرده اند، همه را به یک اتحاد واقعی و همکاری صمیمانه ی روحانی و برادری حقیقی بیش تر محتاج کرده است. هر چه جلوتر برویم، این احتیاج را بیش تر احساس می کنیم؛ یعنی، آن دهکده ی جهانی که دانشمندان غربی در قرن بیستم احتمال آن را داده اند، اسلام، در هزار و چهارصد سال قبل، با تاکید فراوان و قطعیت و حیمیت، آن را خبر داده و حتی کیفیت وقوع آن و نحوه ی حکومت در آن دهکده ی جهانی و رهبری آن نظام را به طور وضوح و آشکارا، معین کرده است و خبر داده که دین حاکم در آن حکومت جهانی، اسلام، و پیروزی از آن مستضعفان و صالحان و غلبه ی ایمان بر کفر است و حاکم آن حکومت، شخصی از تبار ابراهیم و محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و فرزند زهرا و علی (سلام الله علیهم) است و نام او، محمد و کنیه او ابوالقاسم و لقب او، قائم است.اینک به برخی از آیات و روایات این موضوع و این که روزی خواهد آمد که دین غالب در روی کره ی زمین، دین اسلام است » و پیروزی از آن مستضعفان است و صالحان وارث زمین اند و در همه ی جای کره زمین، عدل حاکم خواهد شد و این که همه دین ها در عصر ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خواهد بود، اشاره می کنیم و تفصیل آن را به کتب مفصل وا می گذاریم.«ولقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون؛ در زبور داوود نوشته ایم که صالحان از بندگان من، وارث زمین خواهند شد.در تفسیر مجمع البیان طبرسی، ذیل این آیه، از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که آن حضرت فرمود: «وهم اصحاب المهدی فی آخرالزمان؛ آنان، همان یاران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در آخرالزمان اند».«وعد الله الذین آمنو فیکم وعملو الصالحات لیستخلفنهم فی الارض کما استخلف الذین من قبلهم ولیمکنن لهم دینهم الذی ارتضی لهم ولیبدلنهم من بعد خوفهم امنا...» در این آیه ی شریف، سه وعده صریح به مؤمنان وارسته و دارای عمل صالح داده شد است:۱ - استخلاف در زمین؛ یعنی، حکومت، در کل کره ی زمین. به عنوان نمایندگی خدا که حکومت حق و عدالت است.۲ - تمکین دین؛ یعنی، نفوذ معنوی و حکومت قوانین الهی بر تمام پهنه ی زمین.۳ - تبدیل خوف به امنیت؛ یعنی، برطرف شدن تمام عوامل ترس و ناامنی و جایگزاین شدن امنیت کامل و آرامش در همه ی روی زمین.در تفسیر مجمع البیان ذیل این آیه از امام زین العابدین (علیه السلام) نقل شده کره فرمود: «هم والله! شیعتنا اهل البیت یفعل الله ذالک بهم علی یدی رجل منا وهو مهدی هذه الامه؛ این گروه به خدا قسم! همان پیروان ما هستند که خداوند به وسیله ی مردی از خاندان ما، این موضوع را تحقق می بخشد و او، مهدی این امت است.»«هو الذی ارسل رسوله بالهدی ودین الحق لیظهره علی الدین کله ولو کره المشرکون؛ خداوند، رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا دین حق او، بر همه ادیان، غالب آید. هر چند مشرکان به این کار راضی نباشند.»در روایت آمده که علی (علیه السلام) هنگام تلاوت این آیه از یاران خود پرسید: «آیا این پیروزی حاصل شده است؟ گفتند: آریفرمود: «کلا! فو الذی نفسی بیده! حتی لایبقی قریه الا وز ینادی بشهاده ان لا اله الا الله بکره وعشیتا؛ نه! سوگند به کسی که جانم به دست او است! این پیروزی، آشکار نمی شود مگر زمانی که هیچ آبادی روی زمین باقی نماند، مگر آن که صبح و شما بانگ لا اله الا الله از آن به گوش رسد».امام باقر (علیه السلام) فرمود: «ان ذالک یکون عند خرو اقر بمحمد؛ این پیروزی به هنگام قیام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) خواهد بود؛ آن چنانکه هیچ کس در جهانی باقی نمی ماند مگر آن که اقرار به رسالت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، خواهد کرد.»از این آیات و روایات به روشنی استفاده می شود که:۱ - سرانجام، صالحان اند که وارث کل زمین اند، نه شرق یا غرب، جنوب یا شمال آن.۲ - افراد شایسته. جانشین پیشینیان در کل کره ی زمین اند و قدرت شان در همه جای عالم ظاهری شود.۳ - دین اسلام غالب بر همه ی ادیان، در جای جای کره ی زمین حاکم خواهد شد.۴ - همه این ها در عصر ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) واقع خواهد شد.نتیجه این که حکومت مهدی (علیه السلام) حکومتی جهانی خواهد بود و این حکومت واحد جهانی، جزء وعده های الهی است که تخلف ندارد؛ زیرا، ان الله لا یخلف المیعاد. بنابراین، اعتقاد به تشکیل حکومت واحد جهانی، نشئت گرفته از قرآن کریم و روایات اهل بیت (علیهم السلام) است که خداوند وعده تحقق آن بر اداره و تخلفی نخواهد داشت.
مقایسه و تمایز
...
wikifeqh: حکومت_واحد_جهانی_امام_زمان